Theologie en pedagogiek zijn diepgaand met elkaar verbonden. Maar waarom? En hoe? Daarover gaat het boek ‘Mens worden’. 

​

Het hedendaagse onderwijs voelt de druk van een cultuur van meetbaarheid, de drang naar beheersing en de gerichtheid op output. De existentiële stem van de pedagogiek is hard nodig om erop te wijzen waar onderwijs werkelijk om draait. Hier raakt de inzet van de pedagogiek aan de christelijk-theologische traditie. Deze verwantschap verkennen en vruchtbaar maken: daarvan wil het boek Mens worden een eerste proeve zijn.

​

Mens worden gaat over de relatie tussen theologie en pedagogiek. De moderne pedagogiek ziet zichzelf vaak als een bevrijding van de door kerk en geloof bepaalde ruimte. Tegelijk bestaat er geen enkele pedagogische visie die niet gestempeld is door een bredere visie op de mens of op het leven. Theologie en pedagogiek zijn veel meer met elkaar verstrengeld dan we vaak denken. Ze kunnen niet zonder elkaar.

​

Dit boek wil het gesprek tussen theologie en pedagogiek weer openen. De auteurs laten zien dat juist de verbinding van die twee een vruchtbare ruimte oplevert om te spreken over de mens, over vorming en over onderwijs. Mens zijn en mens worden is een kostbaar geheim dat gekoesterd moet worden, juist in een tijd van maakbaarheid en meetbaarheid.

Aan Mens worden werken mee: Wolter Huttinga, Hans van Crombrugge, Erik Borgman, Roel Kuiper, Tirza van Laar, Pieter Vos, Bram de Muynck, Fieke Bijnagte, Hans Bakker en Ronelle Sonnenberg.

​

Lees hier de reacties van Gert Biesta, Roel Kuiper en Pieter Vos op deze publicatie in het christelijke filosofische blad Sophie.

​

​